این خمیردندان‌ها معمولا حاوی موادی مثل نیترات پتاسیم، فلوراید سدیم و فلوراید استنوس هستند.

در برخی موارد، برای ایجاد سطحی مناسب برای اتصال کامپوزیت، ممکن است نیاز به تراشیدن جزئی دندان باشد، اما این کار به حداقل ممکن انجام می‌شود.

قرار دادن و فرم دادن لایه‌های کامپوزیت بر روی دندان‌ها: مواد کامپوزیت به صورت لایه به لایه بر روی دندان‌ها قرار می‌گیرند و هر لایه به دقت فرم داده می‌شود.

با رعایت این مراقبت‌ها و پیروی از راهنمایی‌های دندانپزشک، می‌توان ماندگاری کامپوزیت دندان را بهبود بخشید و از سلامت دندانهای ترمیم شده حفاظت کرد. یک سری مراقبت های بعد از کامپوزیت دندان را تنها باید تا چند روز ابتدایی پس از انجام کامپوزیت ادامه دهید، در حالی که برخی دیگر از این روش‌های مراقبتی را باید طولانی مدت در پیش بگیرید.

کامپوزیت دندان یکی از پرطرفدارترین روش‌های زیباسازی لبخند است که با استفاده از مواد رزینی همرنگ دندان‌ها، ظاهری درخشان و طبیعی به دندان‌ها می‌بخشد. این روش به دلیل داشتن تطابق رنگ عالی، نیاز کم به تراش دندان و انجام سریع در یک جلسه، بسیار محبوب شده است.

به عنوان مثال، افرادی که دندان‌های برجسته نسبت به لثه دارند یا دندان‌های نامنظم دارند، نمی‌توانند گزینه‌های مناسبی برای این درمان باشند.

طیف وسیعی از رنگ‌ها، صیقل‌پذیری بالا و خواص فیزیکی عالی

اصلی‌ترین دلیل بروز این مشکل، نداشتن دقت و مهارت کافی از طرف دندانپزشک است. هنگامی که ضخامت کامپوزیت بیش از حد طبیعی باشد، دندان‌ها جلو می‌آیند.

اما اگر روکش کار کردید روی دندان، باید بررسی بشه، اکثرا کامپوزیت روی روکش کار نمی کنن، ولی بازهم باید ویزیت بشید تا صد در صد مشخص بشه.

در نهایت، انتخاب بین لمینت و کامپوزیت بستگی به نیازهای خاص فرد وضعیت دندانها و توصیه پزشک دندانپزشک خواهد داشت.

مزایا: اصلاح ساختاری و دائمی مشکلات تراز دندان‌ها و فک

کامپوزیت پس از گذشت مدتی، دچار کدری می‌شود و نیاز به پالیش دارد.

لمینت دندان و کامپوزیت هر دو روش‌های زیباسازی دندان‌ها هستند که فقط سطح بیرونی دندان‌ها را می‌پوشانند، در حالی که روکش دندان کل تاج دندان را می‌پوشاند و برای دندان‌های آسیب‌دیده یا پس از عصب‌کشی مناسب است.

روش انجام و کارایی بلیچینگ و کامپوزیت دندان کاملاً متفاوت است.